This page in Tamil   Hindi/Sanskrit   Telugu   Malayalam   Bengali   Kannada   English   ITRANS    Marati  Gujarathi   Oriya   Singala   Tibetian   Thai   Japanese   Urdu   Cyrillic/Russian   Hebrew   Korean  

Back to Top
മാണിക്ക വാചകര്    തിരുവാചകമ്  
8.122   കോയില് തിരുപ്പതികമ് - മാറിനിന്റെന്നൈ  
പണ് - അക്ഷരമണമാലൈ   (തിരുത്തലമ് കോയില് (ചിതമ്പരമ്) ; (തിരുത്തലമ് അരുള്തരു ഉടനുറൈ അരുള്മികു തിരുവടികള് പോറ്റി )

മാറി നിന്റു, എന്നൈ മയക്കിടുമ് വഞ്ചപ് പുലന് ഐന്തിന് വഴി അടൈത്തു; അമുതേ ഊറി നിന്റു; എന് ഉള് എഴു പരഞ്ചോതി! ഉള്ളവാ കാണ വന്തരുളായ്: തേറലിന് തെളിവേ! ചിവപെരുമാനേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ഈറു ഇലാപ് പതങ്കള് യാവൈയുമ് കടന്ത ഇന്പമേ! എന്നുടൈ അന്പേ!

[1]

അന്പിനാല്, അടിയേന് ആവിയോടു, ആക്കൈ, ആനന്തമായ്ക് കചിന്തു ഉരുക, എന് പരമ് അല്ലാ, ഇന് അരുള് തന്തായ്; യാന്, ഇതറ്കു ഇലന് ഒര് കൈമ്മാറു: മുന്പുമ് ആയ്, പിന്പുമ്, മുഴുതുമ്, ആയ്, പരന്ത മുത്തനേ! മുടിവു ഇലാ മുതലേ! തെന് പെരുന്തുറൈയായ്! ചിവപെരുമാനേ! ചീര് ഉടൈച് ചിവപുരത്തു അരചേ!

[2]

അരൈചനേ! അന്പര്ക്കു; അടിയനേന് ഉടൈയ അപ്പനേ! ആവിയോടു ആക്കൈ പുരൈ പുരൈ കനിയപ് പുകുന്തുനിന്റു, ഉരുക്കി, പൊയ് ഇരുള് കടിന്ത മെയ്ച് ചുടരേ! തിരൈ പൊരാ മന്നുമ്, അമുതത് തെണ് കടലേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ഉരൈ, ഉണര്വു, ഇറന്തുനിന്റു, ഉണര്വതു ഓര് ഉണര്വേ! യാന്, ഉന്നൈ ഉരൈക്കുമ് ആറു,ഉണര്ത്തേ.

[3]

ഉണര്ന്ത മാ മുനിവര്, ഉമ്പരോടു, ഒഴിന്താര് ഉണര്വുക്കുമ്, തെരിവു അരുമ് പൊരുളേ! ഇണങ്കു ഇലി! എല്ലാ ഉയിര്കട്കുമ് ഉയിരേ! എനൈപ് പിറപ്പു അറുക്കുമ് എമ് മരുന്തേ! തിണിന്തതു ഓര് ഇരുളില്, തെളിന്ത തൂ ഒളിയേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! കുണങ്കള് താമ് ഇല്ലാ ഇന്പമേ! ഉന്നൈക് കുറുകിനേറ്കു ഇനി എന്ന കുറൈയേ?

[4]

കുറൈവു ഇലാ നിറൈവേ! കോതു ഇലാ അമുതേ! ഈറു ഇലാക് കൊഴുമ് ചുടര്ക് കുന്റേ! മറൈയുമ് ആയ്, മറൈയിന് പൊരുളുമ് ആയ്, വന്തു എന് മനത്തിടൈ മന്നിയ മന്നേ! ചിറൈ പെറാ നീര് പോല്, ചിന്തൈവായ്പ് പായുമ് തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ഇറൈവനേ! നീ, എന് ഉടല് ഇടമ് കൊണ്ടായ്; ഇനി, ഉന്നൈ എന് ഇരക്കേനേ?

[5]

ഇരന്തു ഇരന്തു ഉരുക, എന് മനത്തുള്ളേ എഴുകിന്റ ചോതിയേ! ഇമൈയോര് ചിരമ് തനില് പൊലിയുമ് കമലച് ചേവടിയായ്! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! നിരന്ത ആകായമ്, നീര്, നിലമ്, തീ, കാല്, ആയ്, അവൈ അല്ലൈ ആയ്, ആങ്കേ, കരന്തതു ഓര് ഉരുവേ! കളിത്തനന്, ഉന്നൈക് കണ് ഉറക് കണ്ടുകൊണ്ടു, ഇന്റേ.

[6]

ഇന്റു, എനക്കു അരുളി, ഇരുള് കടിന്തു, ഉള്ളത്തു എഴുകിന്റ ഞായിറേ പോന്റു നിന്റ നിന് തന്മൈ നിനൈപ്പു അറ നിനൈന്തേന്; നീ അലാല് പിറിതു മറ്റു ഇന്മൈ; ചെന്റു ചെന്റു, അണുവായ്ത് തേയ്ന്തു തേയ്ന്തു, ഒന്റു ആമ് തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ഒന്റുമ് നീ അല്ലൈ; അന്റി, ഒന്റു ഇല്ലൈ; യാര് ഉന്നൈ അറിയകിറ്പാരേ?

[7]

പാര്, പതമ്, അണ്ടമ്, അനൈത്തുമ്, ആയ്, മുളൈത്തുപ് പടര്ന്തതു ഓര് പടര് ഒളിപ്പരപ്പേ! നീര് ഉറു തീയേ! നിനൈവതേല്, അരിയ നിന്മലാ! നിന് അരുള് വെള്ളച് ചീര് ഉറു, ചിന്തൈ എഴുന്തതു ഓര് തേനേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ആര് ഉറവു എനക്കു, ഇങ്കു? യാര് അയല് ഉള്ളാര്? ആനന്തമ് ആക്കുമ് എന് ചോതി!

[8]

ചോതിയായ്ത് തോന്റുമ് ഉരുവമേ! അരു ആമ് ഒരുവനേ! ചൊല്ലുതറ്കു അരിയ ആതിയേ! നടുവേ! അന്തമേ! പന്തമ് അറുക്കുമ് ആനന്ത മാ കടലേ! തീതു ഇലാ നന്മൈത് തിരുവരുള് കുന്റേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! യാതു നീ പോവതു ഓര് വകൈ? എനക്കു അരുളായ് വന്തു നിന് ഇണൈ അടി തന്തേ.

[9]

തന്തതു, ഉന് തന്നൈ; കൊണ്ടതു, എന് തന്നൈ; ചങ്കരാ! ആര് കൊലോ, ചതുരര്? അന്തമ് ഒന്റു ഇല്ലാ ആനന്തമ് പെറ്റേന്; യാതു നീ പെറ്റതു ഒന്റു, എന്പാല്? ചിന്തൈയേ കോയില് കൊണ്ട എമ്പെരുമാന്! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! എന്തൈയേ! ഈചാ! ഉടല് ഇടമ് കൊണ്ടായ്; യാന് ഇതറ്കു ഇലന്, ഓര് കൈമ്മാറേ!

[10]

Back to Top
മാണിക്ക വാചകര്    തിരുവാചകമ്  
8.128   വാഴാപ്പത്തു - പാരൊടു വിണ്ണായ്പ്  
പണ് - അക്ഷരമണമാലൈ   (തിരുത്തലമ് തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ആവുടൈയാര്കോയില് ; (തിരുത്തലമ് അരുള്തരു ഉടനുറൈ അരുള്മികു തിരുവടികള് പോറ്റി )

പാരൊടു, വിണ്ണായ്, പരന്ത, എമ് പരനേ! പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; ചീരൊടു പൊലിവായ്, ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ആരൊടു നോകേന്? ആര്ക്കു എടുത്തു ഉരൈക്കേന്? ആണ്ട നീ അരുളിലൈയാനാല്, വാര് കടല് ഉലകില് വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള് പുരിയായേ.

[1]

വമ്പനേന് തന്നൈ ആണ്ട മാ മണിയേ! മറ്റു നാന് പറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; ഉമ്പരുമ് അറിയാ ഒരുവനേ! ഇരുവര്ക്കു ഉണര്വു ഇറന്തു, ഉലകമ് ഊടുരുവുമ് ചെമ് പെരുമാനേ! ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! എമ്പെരുമാനേ! എന്നൈ ആള്വാനേ! എന്നൈ, നീ കൂവിക്കൊണ്ടരുളേ.

[2]

പാടി, മാല്, പുകഴുമ് പാതമേ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; തേടി, നീ ആണ്ടായ്; ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! ഊടുവതു ഉന്നോടു; ഉവപ്പതുമ് ഉന്നൈ; ഉണര്ത്തുവതു, ഉനക്കു, എനക്കു ഉറുതി; വാടിനേന്; ഇങ്കു വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[3]

വല്ലൈ വാള് അരക്കര് പുരമ് എരിത്താനേ! മറ്റു നാന് പറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; തില്ലൈ വാഴ് കൂത്താ! ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! എല്ലൈ മൂ ഉലകുമ് ഉരുവി, അന്റു, ഇരുവര് കാണുമ് നാള്, ആതി, ഈറു, ഇന്മൈ വല്ലൈയായ് വളര്ന്തായ്; വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[4]

പണ്ണിന് നേര് മൊഴിയാള് പങ്ക! നീ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; തിണ്ണമേ ആണ്ടായ്; ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! എണ്ണമേ, ഉടല്, വായ്, മൂക്കൊടു, ചെവി, കണ്, എന്റു ഇവൈ നിന്കണേ വൈത്തു, മണ്ണിന്മേല് അടിയേന് വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[5]

പഞ്ചിന് മെല് അടിയാള് പങ്ക! നീ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; ചെഞ്ചെവേ ആണ്ടായ്; ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! അഞ്ചിനേന് നായേന്; ആണ്ടു, നീ അളിത്ത അരുളിനൈ, മരുളിനാല് മറന്ത വഞ്ചനേന്, ഇങ്കു വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[6]

പരുതി വാഴ് ഒളിയായ്! പാതമേ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; തിരു ഉയര് കോലച് ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! കരുണൈയേ നോക്കിക് കചിന്തു, ഉളമ് ഉരുകിക് കലന്തു, നാന് വാഴുമ് ആറു അറിയാ മരുളനേന്, ഉലകില് വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[7]

പന്തു അണൈ വിരലാള് പങ്ക! നീ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; ചെമ് തഴല് പോല്വായ്, ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! അന്തമ് ഇല് അമുതേ! അരുമ് പെരുമ് പൊരുളേ! ആര് അമുതേ! അടിയേനൈ വന്തു ഉയ, ആണ്ടായ്; വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[8]

പാവ നാചാ, ഉന് പാതമേ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; തേവര് തമ് തേവേ, ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! മൂ ഉലകു ഉരുവ, ഇരുവര് കീഴ് മേലായ്, മുഴങ്കു അഴലായ്, നിമിര്ന്താനേ! മാ ഉരിയാനേ! വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[9]

പഴുതു ഇല് തൊല് പുകഴാള് പങ്ക! നീ അല്ലാല്, പറ്റു നാന് മറ്റു ഇലേന് കണ്ടായ്; ചെഴു മതി അണിന്തായ്, ചിവപുരത്തു അരചേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ഉറൈ ചിവനേ! തൊഴുവനോ പിറരൈ? തുതിപ്പനോ? എനക്കു ഓര് തുണൈ എന നിനൈവനോ? ചൊല്ലായ്; മഴ വിടൈയാനേ! വാഴ്കിലേന് കണ്ടായ്; വരുക' എന്റു, അരുള്പുരിയായേ.

[10]

Back to Top
മാണിക്ക വാചകര്    തിരുവാചകമ്  
8.129   അരുട്പത്തു - ചോതിയേ ചുടരേ  
പണ് - അക്ഷരമണമാലൈ   (തിരുത്തലമ് തിരുപ്പെരുന്തുറൈ ആവുടൈയാര്കോയില് ; (തിരുത്തലമ് അരുള്തരു ഉടനുറൈ അരുള്മികു തിരുവടികള് പോറ്റി )

ചോതിയേ! ചുടരേ! ചൂഴ് ഒളി വിളക്കേ! ചുരി കുഴല്, പണൈ മുലൈ മടന്തൈ പാതിയേ! പരനേ! പാല് കൊള് വെള് നീറ്റായ്! പങ്കയത്തു അയനുമ്, മാല്, അറിയാ നീതിയേ! ചെല്വത് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് നിറൈ മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് ആതിയേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[1]

നിരുത്തനേ! നിമലാ! നീറ്റനേ! നെറ്റിക് കണ്ണനേ! വിണ് ഉളാര് പിരാനേ! ഒരുത്തനേ! ഉന്നൈ, ഓലമ് ഇട്ടു അലറി, ഉലകു എലാമ് തേടിയുമ്, കാണേന്; തിരുത്തമ് ആമ് പൊയ്കൈത് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് അരുത്തനേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[2]

എങ്കള് നായകനേ! എന് ഉയിര്ത് തലൈവാ! ഏല വാര് കുഴലിമാര് ഇരുവര് തങ്കള് നായകനേ! തക്ക നല് കാമന് തനതു ഉടല് തഴല് എഴ വിഴിത്ത ചെമ് കണ് നായകനേ! തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് അമ് കണാ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[3]

കമല നാന്മുകനുമ്, കാര് മുകില് നിറത്തുക് കണ്ണനുമ്, നണ്ണുതറ്കു അരിയ വിമലനേ, എമക്കു വെളിപ്പടായ്' എന്ന, വിയന് തഴല് വെളിപ്പട്ട എന്തായ്! തിമില നാന്മറൈ ചേര് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് അമലനേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[4]

തുടി കൊള് നേര് ഇടൈയാള്, ചുരി കുഴല് മടന്തൈ തുണൈ മുലൈക്കണ്കള് തോയ് ചുവടു, പൊടി കൊള് വാന് തഴലില്, പുള്ളി പോല്, ഇരണ്ടു പൊങ്കു ഒളി തങ്കു മാര്പിനനേ! ചെടി കൊള് വാന് പൊഴില് ചൂഴ് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയചീര് അടികളേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[5]

തുപ്പനേ, തൂയായ്! തൂയ വെള് നീറു തുതൈന്തു എഴു തുളങ്കു ഒളി വയിരത്തു ഒപ്പനേ! ഉന്നൈ ഉള്കുവാര് മനത്തില് ഉറു ചുവൈ അളിക്കുമ് ആര് അമുതേ! ചെപ്പമ് ആമ് മറൈ ചേര് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില്, ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് അപ്പനേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[6]

മെയ്യനേ! വികിര്താ! മേരുവേ വില്ലാ, മേവലര് പുരങ്കള് മൂന്റു എരിത്ത കൈയനേ! കാലാല് കാലനൈക് കായ്ന്ത, കടുമ് തഴല് പിഴമ്പു അന്ന മേനിച് ചെയ്യനേ! ചെല്വത് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് ഐയനേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[7]

മുത്തനേ! മുതല്വാ! മുക്കണാ! മുനിവാ! മൊട്ടു അറാ മലര് പറിത്തു, ഇറൈഞ്ചി, പത്തിയായ് നിനൈന്തു, പരവുവാര് തമക്കുപ് പര കതി കൊടുത്തു, അരുള്ചെയ്യുമ് ചിത്തനേ! ചെല്വത് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് അത്തനേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[8]

മരുളനേന് മനത്തൈ മയക്കു അറ നോക്കി, മറുമൈയോടു ഇമ്മൈയുമ് കെടുത്ത പൊരുളനേ! പുനിതാ! പൊങ്കു വാള് അരവമ്, കങ്കൈ നീര്, തങ്കു ചെമ് ചടൈയായ്! തെരുളുമ് നാന്മറൈ ചേര് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് അരുളനേ! അടിയേന് ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അതെന്തുവേ?' എന്റു, അരുളായേ!

[9]

തിരുന്തു വാര് പൊഴില് ചൂഴ് തിരുപ്പെരുന്തുറൈയില് ചെഴു മലര്ക് കുരുന്തമ് മേവിയ ചീര് ഇരുന്തവാറു എണ്ണി, ഏചറാ, നിനൈന്തിട്ടു, എന്നുടൈ എമ്പിരാന്' എന്റു എന്റു, അരുന്തവാ! നിനൈന്തേ, ആതരിത്തു അഴൈത്താല്, അലൈ കടല് അതനുളേ നിന്റു പൊരുന്ത, വാ; കയിലൈ പുകു നെറി ഇതു കാണ്; പോതരായ്' എന്റു അരുളായേ!

[10]

Back to Top
മാണിക്ക വാചകര്    തിരുവാചകമ്  
8.137   പിടിത്ത പത്തു - ഉമ്പര്കട് രചേ  
പണ് - അക്ഷരമണമാലൈ   (തിരുത്തലമ് ചീര്കാഴി ; (തിരുത്തലമ് അരുള്തരു ഉടനുറൈ അരുള്മികു തിരുവടികള് പോറ്റി )

ഉമ്പര്കട്കു അരചേ! ഒഴിവു അറ നിറൈന്ത യോകമേ! ഊത്തൈയേന് തനക്കു വമ്പു എനപ് പഴുത്തു, എന് കുടി മുഴുതു ആണ്ടു, വാഴ്വു അറ വാഴ്വിത്ത മരുന്തേ! ചെമ് പൊരുള് തുണിവേ! ചീര് ഉടൈക് കഴലേ! ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! എമ്പൊരുട്ടു, ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[1]

വിടൈ വിടാതു ഉകന്ത വിണ്ണവര് കോവേ! വിനൈയനേനുടൈയ മെയ്പ് പൊരുളേ! മുടൈ വിടാതു, അടിയേന് മൂത്തു, അറ മണ് ആയ്, മുഴുപ് പുഴുക് കുരമ്പൈയില് കിടന്തു, കടൈപടാവണ്ണമ് കാത്തു, എനൈ ആണ്ട കടവുളേ! കരുണൈ മാ കടലേ! ഇടൈവിടാതു, ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[2]

അമ്മൈയേ! അപ്പാ! ഒപ്പു ഇലാ മണിയേ! അന്പിനില് വിളൈന്ത ആര് അമുതേ! പൊയ്മ്മൈയേ പെരുക്കി, പൊഴുതിനൈച് ചുരുക്കുമ്, പുഴുത് തലൈപ് പുലൈയനേന് തനക്കു, ചെമ്മൈയേ ആയ ചിവപതമ് അളിത്ത ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! ഇമ്മൈയേ, ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[3]

അരുള് ഉടൈച് ചുടരേ! അളിന്തതു ഓര് കനിയേ! പെരുമ് തിറല് അരുമ് തവര്ക്കു അരചേ! പൊരുള് ഉടൈക് കലൈയേ! പുകഴ്ച്ചിയൈക് കടന്ത പോകമേ! യോകത്തിന് പൊലിവേ! തെരുള് ഇടത്തു അടിയാര് ചിന്തൈയുള് പുകുന്ത ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! ഇരുള് ഇടത്തു, ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[4]

ഒപ്പു ഉനക്കു ഇല്ലാ ഒരുവനേ! അടിയേന് ഉള്ളത്തുള് ഒളിര്കിന്റ ഒളിയേ! മെയ്പ് പതമ് അറിയാ വീറു ഇലിയേറ്കു, വിഴുമിയതു അളിത്തതു ഓര് അന്പേ! ചെപ്പുതറ്കു അരിയ ചെഴുമ് ചുടര് മൂര്ത്തീ! ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! എയ്പ്പു ഇടത്തു, ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[5]

അറവൈയേന് മനമേ കോയിലാക് കൊണ്ടു, ആണ്ടു, അളവു ഇലാ ആനന്തമ് അരുളി, പിറവി വേര് അറുത്തു, എന് കുടി മുഴുതു ആണ്ട പിഞ്ഞകാ! പെരിയ എമ് പൊരുളേ! തിറവിലേ കണ്ട കാട്ചിയേ! അടിയേന് ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! ഇറവിലേ, ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[6]

പാച വേര് അറുക്കുമ് പഴമ് പൊരുള്! തന്നൈപ് പറ്റുമ് ആറു, അടിയനേറ്കു അരുളി, പൂചനൈ ഉകന്തു, എന് ചിന്തൈയുള് പുകുന്തു, പൂമ് കഴല് കാട്ടിയ പൊരുളേ! തേചു ഉടൈ വിളക്കേ! ചെഴുമ് ചുടര് മൂര്ത്തീ! ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! ഈചനേ! ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[7]

അത്തനേ! അണ്ടര് അണ്ടമ് ആയ് നിന്റ ആതിയേ! യാതുമ് ഈറു ഇല്ലാച് ചിത്തനേ! പത്തര് ചിക്കെനപ് പിടിത്ത ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! പിത്തനേ! എല്ലാ ഉയിരുമ് ആയ്ത് തഴൈത്തു, പിഴൈത്തു, അവൈ അല്ലൈ ആയ് നിറ്കുമ് എത്തനേ! ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[8]

പാല് നിനൈന്തു ഊട്ടുമ് തായിനുമ് ചാലപ് പരിന്തു, നീ, പാവിയേനുടൈയ ഊനിനൈ ഉരുക്കി, ഉള് ഒളി പെരുക്കി, ഉലപ്പു ഇലാ ആനന്തമ് ആയ തേനിനൈച് ചൊരിന്തു, പുറമ് പുറമ് തിരിന്ത ചെല്വമേ! ചിവപെരുമാനേ! യാന് ഉനൈത് തൊടര്ന്തു, ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[9]

പുന് പുലാല് യാക്കൈ പുരൈ പുരൈ കനിയ പൊന് നെടുമ് കോയിലാപ് പുകുന്തു, എന് എന്പു എലാമ് ഉരുക്കി, എളിയൈ ആയ്, ആണ്ട ഈചനേ! മാചു ഇലാ മണിയേ! തുന്പമേ, പിറപ്പേ, ഇറപ്പൊടു, മയക്കു, ആമ് തൊടക്കു എലാമ്, അറുത്ത നല് ചോതീ! ഇന്പമേ! ഉന്നൈച് ചിക്കെനപ് പിടിത്തേന്; എങ്കു എഴുന്തരുളുവതു, ഇനിയേ?

[10]

Back to Top

This page was last modified on Sun, 09 Mar 2025 21:46:14 +0000
          send corrections and suggestions to admin-at-sivaya.org

thirumurai list column name pann lang malayalam string value %E0%AE%85%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%B7%E0%AE%B0%E0%AE%AE%E0%AE%A3%E0%AE%AE%E0%AE%BE%E0%AE%B2%E0%AF%88+