മണ്ണിന് നല്ല വണ്ണമ് വാഴല് ആമ്, വൈകലുമ്;
എണ്ണിന് നല്ല കതിക്കു യാതുമ് ഓര് കുറൈവു ഇലൈ
കണ്ണിന് നല്ല(ഃ)തു ഉറുമ് കഴുമല വള നകര്
പെണ്ണിന് നല്ലാളൊടുമ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
1
|
പോതൈ ആര് പൊന് കിണ്ണത്തു അടിചില് പൊല്ലാതു എനത്
താതൈയാര് മുനിവു ഉറ, താന് എനൈ ആണ്ടവന്;
കാതൈ ആര് കുഴൈയിനന്; കഴുമല വള നകര്
പേതൈയാള് അവളൊടുമ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
2
|
തൊണ്ടു അണൈചെയ് തൊഴില്-തുയര് അറുത്തു ഉയ്യല് ആമ്
വണ്ടു അണൈ കൊന്റൈയാന്, മതുമലര്ച് ചടൈമുടി;
കണ് തുണൈ നെറ്റിയാന്; കഴുമല വള നകര്
പെണ് തുണൈ ആക ഓര് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
3
|
അയര്വു ഉളോമ്! എന്റു നീ അചൈവു ഒഴി, നെഞ്ചമേ!
നിയര് വളൈ മുന്കൈയാള് നേരിഴൈ അവളൊടുമ്,
കയല് വയല് കുതികൊളുമ് കഴുമല വള നകര്
പെയര് പല തുതിചെയ, പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
4
|
അടൈവു ഇലോമ് എന്റു നീ അയര്വു ഒഴി, നെഞ്ചമേ!
വിടൈ അമര് കൊടിയിനാന്, വിണ്ണവര് തൊഴുതു എഴുമ്,
കടൈ ഉയര് മാടമ് ആര് കഴുമല വള നകര്
പെടൈ നടൈ അവളൊടുമ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
5
|
Go to top |
മറ്റു ഒരു പറ്റു ഇലൈ, നെഞ്ചമേ! മറൈപല
കറ്റ നല് വേതിയര് കഴുമല വള നകര്,
ചിറ്റിടൈപ് പേര് അല്കുല് തിരുന്തിഴൈ അവളൊടുമ്
പെറ്റു എനൈ ആള് ഉടൈപ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
6
|
കുറൈവളൈ വതുമൊഴി കുറൈവു ഒഴി, നെഞ്ചമേ!
നിറൈവളൈ മുന്കൈയാള് നേരിഴൈ അവളൊടുമ്,
കറൈവളര് പൊഴില്അണി കഴുമല വളനകര്പ്
പിറൈവളര് ചടൈമുടിപ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
7
|
അരക്കനാര് അരു വരൈ എടുത്തവന്-അലറിട,
നെരുക്കിനാര്, വിരലിനാല്; നീടു യാഴ് പാടവേ,
കരുക്കു വാള് അരുള് ചെയ്താന്; കഴുമല വള നകര്
പെരുക്കുമ് നീരവളൊടുമ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
8
|
നെടിയവന്, പിരമനുമ്, നിനൈപ്പു അരിതു ആയ്, അവര്
അടിയൊടു മുടി അറിയാ അഴല് ഉരുവിനന്;
കടി കമഴ് പൊഴില് അണി കഴുമല വള നകര്
പിടി നടൈ അവളൊടുമ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
9
|
താര് ഉറു തട്ടു ഉടൈച് ചമണര് ചാക്കിയര്കള് തമ്
ആര് ഉറു ചൊല് കളൈന്തു, അടി ഇണൈ അടൈന്തു ഉയ്മ്മിന്!
കാര് ഉറു പൊഴില് വളര് കഴുമല വള നകര്
പേര് അറത്താളൊടുമ് പെരുന്തകൈ ഇരുന്തതേ!
|
10
|
Go to top |
കരുന് തടന് തേന് മല്കു കഴുമല വള നകര്പ്
പെരുന്തടങ് കൊങ്കൈയൊടു ഇരുന്ത എമ്പിരാന് തനൈ
അരുന്തമിഴ് ഞാനചമ്പന്തന ചെന്തമിഴ്
വിരുമ്പുവാര് അവര്കള്, പോയ്, വിണ്ണുലകു ആള്വരേ.
|
11
|