അറത്താല് ഉയിര് കാവല് അമര്ന്തു അരുള
മറത്താല് മതില്മൂന്റുഉടന് മാണ്പു അഴിത്ത
തിറത്താല്, തെരിവു എയ്തിയ തീ, വെണ്തിങ്കള്,
നിറത്താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
1
|
പതിതാന് ഇടുകാടു; പൈങ്കൊന്റൈ തൊങ്കല്;
മതിതാന് അതു ചൂടിയ മൈന്തനുമ് താന്;
വിതി താന്; വിനൈ താന്; വിഴുപ്പമ് പയക്കുമ്
നെതി താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
2
|
നലമ്താന് അവന്; നാന്മുകന്തന് തലൈയൈക്
കലമ്താന് അതു കൊണ്ട കപാലിയുമ് താന്;
പുലമ് താന്; പുകഴാല് എരി വിണ് പുകഴുമ്
നിലമ് താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
3
|
തലൈതാനതു ഏന്തിയ തമ് അടികള്
കലൈതാന് തിരി കാടുഇടമ് നാടുഇടമ് ആമ്;
മലൈതാന് എടുത്താന്, മതില്മൂന്റു ഉടൈയ;
നിലൈ താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
4
|
തവമ് താന്; കതി താന്; മതി വാര്ചടൈമേല്
ഉവന്താന്; ചുറവേന്തന് ഉരു അഴിയച്
ചിവന്താന്; ചെയച്ചെയ്തു ചെറുത്തു ഉലകില്
നിവന്താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
5
|
Go to top |
വെറി ആര് മലര്ക്കൊന്റൈഅമ്താര് വിരുമ്പി;
മറി ആര് മലൈമങ്കൈ മകിഴ്ന്തവന് താന്;
കുറിയാല് കുറി കൊണ്ടവര് പോയ്ക് കുറുകുമ്
നെറിയാന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
6
|
പിറൈതാന് ചടൈച് ചേര്ത്തിയ എന്തൈപെമ്മാന്;
ഇറൈ താന്; ഇറവാക് കയിലൈമലൈയാന്;
മറൈ താന്; പുനല്, ഒണ്മതി, മല്കു ചെന്നി
നിറൈ താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
7
|
മറൈത്താന്, പിണി മാതു ഒരുപാകമ്തന്നൈ;
മിറൈത്താന്, വരൈയാല്, അരക്കന് മികൈയൈക്
കുറൈത്താന്, ചടൈമേല് കുളിര് കോല്വളൈയൈ
നിറൈത്താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
8
|
തഴല് താമരൈയാന്, വൈയമ് തായവനുമ്,
കഴല്താന് മുടി കാണിയ, നാണ് ഒളിരുമ്
അഴല്താന്; അടിയാര്ക്കു അരുള് ആയ്പ് പയക്കുമ്
നിഴല്താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
9
|
കനത്തു ആര് തിരൈ മാണ്ടു അഴല് കാന്റ നഞ്ചൈ,
എന് അത്താ! എന, വാങ്കി അതു ഉണ്ട കണ്ടന്;
മനത്താല് ചമണ്ചാക്കിയര് മാണ്പു അഴിയ
നിനൈത്താന് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനേ.
|
10
|
Go to top |
പുകര് ഏതുമ് ഇലാത പുത്തേള് ഉലകിന്
നികര് ആമ് നെല്ലിക്കാവുള് നിലായവനൈ,
നകരാ നല ഞാനചമ്പന്തന് ചൊന്ന,
പകര്വാര് അവര് പാവമ് ഇലാതവരേ.
|
11
|