മാതിനൈ ഓര് കൂറു ഉകന്തായ്! മറൈ കൊള് നാവാ! മതിചൂടീ! വാനവര്കള് തങ്കട്കു എല്ലാമ് നാതനേ! എന്റു എന്റു പരവി, നാളുമ് നൈന്തു ഉരുകി, വഞ്ചകമ് അറ്റു, അന്പു കൂര്ന്തു, വാതനൈയാല് മുപ്പൊഴുതുമ് പൂനീര് കൊണ്ടു, വൈകല് മറവാതു, വാഴ്ത്തി, ഏത്തി, കാതന്മൈയാല്-തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
1
|
വിടിവതുമേ വെണ്നീറ്റൈ മെയ്യില് പൂചി, വെളുത്തു അമൈന്ത കീളൊടു കോവണമുമ് തറ്റു, ചെടി ഉടൈയ വല്വിനൈ നോയ് തീര്പ്പായ്! എന്റുമ്, ചെല് കതിക്കു വഴി കാട്ടുമ് ചിവനേ! എന്റുമ്, തുടി അനൈയ ഇടൈ മടവാള് പങ്കാ! എന്റുമ്, ചുടലൈ തനില് നടമ് ആടുമ് ചോതീ! എന്റുമ്, കടിമലര് തൂയ്, തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
2
|
എവരേനുമ് താമ് ആക; ഇലാടത്തു ഇട്ട തിരുനീറുമ് ചാതനമുമ് കണ്ടാല് ഉള്കി, ഉവരാതേ, അവര് അവരൈക് കണ്ട പോതു ഉകന്തു അടിമൈത് തിറമ് നിനൈന്തു, അങ്കു ഉവന്തു നോക്കി, ഇവര് തേവര്, അവര് തേവര്, എന്റു ചൊല്ലി ഇരണ്ടു ആട്ടാതു ഒഴിന്തു, ഈചന് തിറമേ പേണി, കവരാതേ, തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
3
|
ഇലമ്; കാലമ്, ചെല്ലാ നാള് എന്റു, നെഞ്ചത്തു ഇടൈയാതേ യാവര്ക്കുമ് പിച്ചൈ ഇട്ടു, വിലങ്കാതേ, നെറി നിന്റു, അങ്കു അറിവേ മിക്കു, മെയ് അന്പു മികപ് പെയ്തു, പൊയ്യൈ നീക്കി, തുലങ്കാമേ വാനവരൈക് കാത്തു നഞ്ചമ് ഉണ്ട പിരാന് അടി ഇണൈക്കേ ചിത്തമ് വൈത്തു, കലങ്കാതേ, തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടു തറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
4
|
വിരുത്തനേ! വേലൈ വിടമ് ഉണ്ട കണ്ടാ! വിരി ചടൈ മേല് വെണ്തിങ്കള് വിളങ്കച് ചൂടുമ് ഒരുത്തനേ! ഉമൈ കണവാ! ഉലക മൂര്ത്തി! നുന്താത ഒണ്ചുടരേ! അടിയാര് തങ്കള് പൊരുത്തനേ! എന്റു എന്റു പുലമ്പി, നാളുമ് പുലന് ഐന്തുമ് അകത്തു അടക്കി, പുലമ്പി നോക്കി, കരുത്തിനാല്-തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
5
|
Go to top |
പൊചിയിനാല് മിടൈന്തു പുഴുപ് പൊതിന്ത പോര്വൈപ് പൊല്ലാത പുലാല് ഉടമ്പൈ നിലാചുമ് എന്റു പചിയിനാല് മീതൂരപ്പട്ടേ, ഈട്ടി, പലര്ക്കു ഉതവല് അതു ഒഴിന്തു, പവള വായാര് വചിയിനാല് അകപ്പട്ടു, വീഴാ മുന്നമ്, വാനവര്കോന് തിരുനാമമ് അഞ്ചുമ് ചൊല്ലി, കചിവിനാല്-തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
6
|
ഐയിനാല് മിടറു അടൈപ്പുണ്ടു, ആക്കൈ വിട്ടു(വ്) ആവിയാര് പോവതുമേ, അകത്താര് കൂടി, മൈയിനാല് കണ് എഴുതി, മാലൈ ചൂട്ടി, മയാനത്തില് ഇടുവതന് മുന്, മതിയമ് ചൂടുമ് ഐയനാര്ക്കു ആള് ആകി, അന്പു മിക്കു(വ്), അകമ് കുഴൈന്തു, മെയ് അരുമ്പി, അടികള് പാതമ് കൈയിനാല്-തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
7
|
തിരുതിമൈയാല് ഐവരൈയുമ് കാവല് ഏവി, തികൈയാതേ, ചിവായ നമ എന്നുമ് ചിന്തൈച് ചുരുതിതനൈത് തുയക്കു അറുത്തു, തുന്പ വെള്ളക്-കടല് നീന്തിക് കരൈ ഏറുമ് കരുത്തേ മിക്കു, പരുതി തനൈപ് പല് പറിത്ത പാവനാചാ! പരഞ്ചുടരേ! എന്റു എന്റു പരവി, നാളുമ് കരുതി മികത് തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
8
|
കുനിന്ത ചിലൈയാല് പുരമ് മൂന്റു എരിത്തായ്! എന്റുമ്, കൂറ്റു ഉതൈത്ത കുരൈ കഴല് ചേവടിയായ്! എന്റുമ്, തനഞ്ചയറ്കുപ് പാചുപതമ് ഈന്തായ്! എന്റുമ്, തചക്കിരിവന് മലൈ എടുക്ക, വിരലാല് ഊന്റി, മുനിന്തു അവന് തന് ചിരമ് പത്തുമ് താളുമ് തോളുമ് മുരണ് അഴിത്തിട്ടു, അരുള് കൊടുത്ത മൂര്ത്തി! എന്റുമ്, കനിന്തു മികത് തൊഴുമ് അടിയാര് നെഞ്ചിനുള്ളേ കന്റാപ്പൂര് നടുതറിയൈക് കാണല് ആമേ!.
|
9
|