അപ്പന് നീ, അമ്മൈ നീ, ഐയനുമ് നീ,| അന്പു ഉടൈയ മാമനുമ് മാമിയുമ് നീ, ഒപ്പു ഉടൈയ മാതരുമ് ഒണ് പൊരുളുമ് നീ,| ഒരു കുലമുമ് ചുറ്റമുമ് ഓര് ഊരുമ് നീ, തുയ്പ്പനവുമ് ഉയ്പ്പനവുമ് തോറ്റുവായ് നീ,| തുണൈ ആയ് എന് നെഞ്ചമ് തുറപ്പിപ്പായ് നീ, ഇപ് പൊന് നീ, ഇമ് മണി നീ, ഇമ് മുത്തു(ന്)നീ,| ഇറൈവന് നീ-ഏറു ഊര്ന്ത ചെല്വന് നീയേ.
|
1
|
വെമ്പ വരുകിറ്പതു അന്റു, കൂറ്റമ് നമ്മേല്;| വെയ്യ വിനൈപ് പകൈയുമ് പൈയ നൈയുമ്; എമ് പരിവു തീര്ന്തോമ്; ഇടുക്കണ് ഇല്ലോമ്;| എങ്കു എഴില് എന് ഞായിറു? എളിയോമ് അല്ലോമ് അമ് പവളച് ചെഞ്ചടൈ മേല് ആറു ചൂടി,| അനല് ആടി, ആന് അഞ്ചുമ് ആട്ടു ഉകന്ത ചെമ്പവള വണ്ണര്, ചെങ്കുന്റ വണ്ണര്,| ചെവ്വാന വണ്ണര്, എന് ചിന്തൈയാരേ.
|
2
|
ആട്ടുവിത്താല് ആര് ഒരുവര് ആടാതാരേ? അടക്കുവിത്താല് ആര് ഒരുവര് അടങ്കാതാരേ? ഓട്ടുവിത്താല് ആര് ഒരുവര് ഓടാതാരേ? ഉരുകുവിത്താല് ആര് ഒരുവര് ഉരുകാതാരേ? പാട്ടുവിത്താല് ആര് ഒരുവര് പാടാതാരേ? പണിവിത്താല് ആര് ഒരുവര് പണിയാതാരേ? കാട്ടുവിത്താല് ആര് ഒരുവര് കാണാതാരേ? കാണ്പാര് ആര്, കണ്ണുതലായ്! കാട്ടാക്കാലേ?.
|
3
|
നല് പതത്താര് നല് പതമേ! ഞാനമൂര്ത്തീ! | നലഞ്ചുടരേ! നാല് വേതത്തു അപ്പാല് നിന്റ ചൊല് പതത്താര് ചൊല് പതമുമ് കടന്തു നിന്റ | ചൊലറ്കു അരിയ ചൂഴലായ്! ഇതു ഉന് തന്മൈ; നിറ്പതു ഒത്തു നിലൈ ഇലാ നെഞ്ചമ് തന്നുള് | നിലാവാത പുലാല് ഉടമ്പേ പുകുന്തു നിന്റ കറ്പകമേ! യാന് ഉന്നൈ വിടുവേന് അല്ലേന് |-കനകമ്, മാ മണി, നിറത്തു എമ് കടവുളാനേ!.
|
4
|
തിരുക്കോയില് ഇല്ലാത തിരു ഇല് ഊരുമ്, | തിരു വെണ് നീറു അണിയാത തിരു ഇല് ഊരുമ്, പരുക്കു ഓടിപ് പത്തിമൈയാല് പാടാ ഊരുമ്, | പാങ്കിനൊടു പല തളികള് ഇല്ലാ ഊരുമ്, വിരുപ്പോടു വെണ് ചങ്കമ് ഊതാ ഊരുമ്, | വിതാനമുമ് വെണ്കൊടിയുമ് ഇല്ലാ ഊരുമ്, അരുപ്പോടു മലര് പറിത്തു ഇട്ടു ഉണ്ണാ ഊരുമ്, | അവൈ എല്ലാമ് ഊര് അല്ല; അടവി- കാടേ!.
|
5
|
| Go to top |
തിരുനാമമ് അഞ്ചു എഴുത്തുമ് ചെപ്പാര് ആകില്, | തീ വണ്ണര് തിറമ് ഒരു കാല് പേചാര് ആകില്, ഒരുകാലുമ് തിരുക്കോയില് ചൂഴാര് ആകില്, | ഉണ്പതന് മുന് മലര് പറിത്തു ഇട്ടു ഉണ്ണാര് ആകില്, അരുനോയ്കള് കെട വെണ്നീറു അണിയാര് ആകില്, | അളി അറ്റാര്; പിറന്ത ആറു ഏതോ എന്നില്, പെരു നോയ്കള് മിക നലിയ, പെയര്ത്തുമ് ചെത്തുമ് | പിറപ്പതറ്കേ തൊഴില് ആകി, ഇറക്കിന്റാരേ!.
|
6
|
നിന് ആവാര് പിറര് ഇന്റി നീയേ ആനായ്; | നിനൈപ്പാര്കള് മനത്തുക്കു ഓര് വിത്തുമ് ആനായ്; മന് ആനായ്; മന്നവര്ക്കു ഓര് അമുതമ് ആനായ്; | മറൈ നാന്കുമ് ആനായ്; ആറു അങ്കമ് ആനായ്; പൊന് ആനായ്; മണി ആനായ്; പോകമ് ആനായ്; | പൂമിമേല് പുകഴ് തക്ക പൊരുളേ! ഉന്നൈ, എന് ആനായ്! എന് ആനായ്! എന്നിന് അല്ലാല്, | ഏഴൈയേന് എന് ചൊല്ലി ഏത്തുകേനേ?.
|
7
|
അത്താ! ഉന് അടിയേനൈ അന്പാല് ആര്ത്തായ്; | അരുള് നോക്കില്-തീര്ത്ത നീര് ആട്ടിക് കൊണ്ടായ്; എത്തനൈയുമ് അരിയൈ നീ എളിയൈ ആനായ്; | എനൈ ആണ്ടു കൊണ്ടു ഇരങ്കി ഏന്റു കൊണ്ടായ്; പിത്തനേന്, പേതൈയേന്, പേയേന്, നായേന്, | പിഴൈത് തനകള് അത്തനൈയുമ് പൊറുത്തായ് അന്റേ! ഇത്തനൈയുമ് എമ് പരമോ? ഐയ! ഐയോ! | എമ്പെരുമാന് തിരുക്കരുണൈ ഇരുന്ത ആറേ!.
|
8
|
കുലമ് പൊല്ലേന്; കുണമ് പൊല്ലേന്; കുറിയുമ് പൊല്ലേന്; | കുറ്റമേ പെരിതു ഉടൈയേന്; കോലമ് ആയ നലമ് പൊല്ലേന്; നാന് പൊല്ലേന്; ഞാനി അല്ലേന്; | നല്ലാരോടു ഇചൈന്തിലേന്; നടുവേ നിന്റ വിലങ്കു അല്ലേന്; വിലങ്കു അല്ലാതു ഒഴിന്തേന് അല്ലേന്; | വെറുപ്പനവുമ് മികപ് പെരിതുമ് പേച വല്ലേന്; ഇലമ് പൊല്ലേന്; ഇരപ്പതേ ഈയ മാട്ടേന്; |എന് ചെയ്വാന് തോന്റിനേന്, ഏഴൈയേനേ?.
|
9
|
ചങ്ക നിതി പതുമ നിതി ഇരണ്ടുമ് തന്തു | തരണിയൊടു വാന് ആളത് തരുവരേനുമ്, മങ്കുവാര് അവര് ചെല്വമ് മതിപ്പോമ് അല്ലോമ്,| മാതേവര്ക്കു ഏകാന്തര് അല്ലാര് ആകില് അങ്കമ് എലാമ് കുറൈന്തു അഴുകു തൊഴുനോയരാ(അ)യ് | ആ ഉരിത്തുത് തിന്റു ഉഴലുമ് പുലൈയരേനുമ്, കങ്കൈ വാര് ചടൈക് കരന്താര്ക്കു അന്പര് ആകില്,| അവര് കണ്ടീര്, നാമ് വണങ്കുമ് കടവുളാരേ!.
|
10
|
| Go to top |