അന്തണാളന് ഉന് അടൈക്കലമ് പുകുത, അവനൈക് കാപ്പതു കാരണമ് ആക, വന്ത കാലന് തന് ആര് ഉയിര് അതനൈ വവ്വിനായ്ക്കു, ഉന് തന് വന്മൈ കണ്ടു അടിയേന്, എന്തൈ! നീ എനൈ നമന് തമര് നലിയിന്, ഇവന് മറ്റു എന് അടിയാന് എന വിലക്കുമ് ചിന്തൈയാല് വന്തു, ഉന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ! .
|
1
|
വൈയകമ് മുറ്റുമ് മാ മഴൈ മറന്തു, വയലില് നീര് ഇലൈ; മാ നിലമ് തരുകോമ്; ഉയ്യക് കൊള്ക, മറ്റു എങ്കളൈ! എന്ന, ഒലി കൊള് വെണ്മുകില് ആയ്പ് പരന്തു എങ്കുമ് പെയ്യുമ് മാ മഴൈപ് പെരു വെള്ളമ് തവിര്ത്തു, പെയര്ത്തുമ് പന്നിരു വേലി കൊണ്ടു അരുളുമ് ചെയ്കൈ കണ്ടു, നിന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ! .
|
2
|
ഏതമ് നന് നിലമ് ഈര്-അറുവേലി ഏയര്കോന് ഉറ്റ ഇരുമ് പിണി തവിര്ത്തു, കോതനങ്കളിന് പാല് കറന്തു ആട്ടക് കോല വെണ്മണല് ചിവന് തന്മേല് ചെന്റ താതൈ താള് അറ എറിന്ത തണ്ടിക്കു ഉന് ചടൈമിചൈ മലര് അരുള് ചെയക് കണ്ടു, പൂത ആളി! നിന് പൊന് അടി അടൈന്തേന്-പൂമ്പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ! .
|
3
|
നല്-തമിഴ് വല്ല ഞാനചമ്പന്തന്, നാവിനുക്കു അരൈയന്, നാളൈപ് പോവാനുമ്, കറ്റ ചൂതന്, നല് ചാക്കിയന്, ചിലന്തി, കണ്ണപ്പന്, കണമ് പുല്ലന്, എന്റു ഇവര്കള് കുറ്റമ് ചെയ്യിനുമ് കുണമ് എനക് കരുതുമ് കൊള്കൈ കണ്ടു, നിന് കുരൈ കഴല് അടൈന്തേന്- പൊന്തിരള് മണിക് കമലങ്കള് മലരുമ് പൊയ്കൈ ചൂഴ് തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ! .
|
4
|
കോലമ് മാല് വരൈ മത്തു എന നാട്ടി, കോള് അര(വ്)വു ചുറ്റി, കടൈന്തു എഴുന്ത ആലമ് നഞ്ചു കണ്ടു അവര് മിക ഇരിയ, അമരര്കട്കു അരുള് പുരിവതു കരുതി, നീലമ് ആര് കടല് വിടമ് തനൈ ഉണ്ടു, കണ്ടത്തേ വൈത്ത പിത്ത! നീ ചെയ്ത ചീലമ് കണ്ടു, നിന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ!.
|
5
|
| Go to top |
ഇയക്കര്, കിന്നരര്, യമനൊടു, വരുണര്, ഇയങ്കു തീ, വളി, ഞായിറു, തിങ്കള് മയക്കമ് ഇല് പുലി, വാനരമ്, നാകമ്, വചുക്കള്, വാനവര്, താനവര്, എല്ലാമ് അയര്പ്പു ഒന്റു ഇന്റി നിന് തിരുവടി അതനൈ അര്ച്ചിത്താര്; പെറുമ് ആര് അരുള് കണ്ടു, തികൈപ്പു ഒന്റു ഇന്റി നിന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ! .
|
6
|
പോര്ത്ത നീള് ചെവിയാളര് അന്തണര്ക്കുപ് പൊഴില് കൊള് ആല് നിഴല് കീഴ് അറമ് പുരിന്തു, പാര്ത്തനുക്കു അന്റു പാചുപതമ് കൊടുത്തു അരുളിനായ്; പണ്ടു പകീരതന് വേണ്ട, ആര്ത്തു വന്തു ഇഴിയുമ് പുനല് കങ്കൈ-നങ്കൈയാളൈ നിന് ചടൈമിചൈക് കരന്ത തീര്ത്തനേ! നിന് തന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ!.
|
7
|
മൂ എയില് ചെറ്റ ഞാന്റു ഉയ്ന്ത മൂവരില് ഇരുവര് നിന് തിരുക്കോയിലിന് വായ്തല് കാവലാളര് എന്റു ഏവിയ പിന്നൈ, ഒരുവന്-നീ കരികാടു അരങ്കു ആക, മാനൈ നോക്കി ഓര് മാനടമ് മകിഴ മണി മുഴാ മുഴക്ക(വ്) അരുള് ചെയ്ത തേവ തേവ! നിന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ!.
|
8
|
അറിവിനാല് മിക്ക അറുവകൈച് ചമയമ് അവ് അവര്ക്കു അങ്കേ ആര് അരുള് പുരിന്തു, എറിയുമ് മാ കടല് ഇലങ്കൈയര് കോനൈത് തുലങ്ക മാല് വരൈക്കീഴ് അടര്ത്തിട്ടു, കുറി കൊള് പാടലിന് ഇന് ഇചൈ കേട്ടു, കോല വാളൊടു നാള് അതു കൊടുത്ത ചെറിവു കണ്ടു, നിന് തിരുവടി അടൈന്തേന്-ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനേ!.
|
9
|
കമ്പമ് മാല് കളിറ്റിന്(ന്) ഉരിയാനൈ, കാമറ് കായ്ന്തതു ഓര് കണ് ഉടൈയാനൈ, ചെമ്പൊനേ ഒക്കുമ് തിരു ഉരുവാനൈ, ചെഴുമ് പൊഴില്-തിരുപ് പുന്കൂര് ഉളാനൈ, ഉമ്പര് ആളിയൈ, ഉമൈയവള് കോനൈ, ഊരന്-വന്തൊണ്ടന്-ഉള്ളത്താല് ഉകന്തു അന്പിനാല് ചൊന്ന അരുന്തമിഴ് ഐന്തോടു-ഐന്തുമ് വല്ലവര് അരുവിനൈ ഇലരേ.
|
10
|
| Go to top |