This page in Tamil   Hindi/Sanskrit   Telugu   Malayalam   Bengali   Kannada   English   ITRANS    Marati  Gujarathi   Oriya   Singala   Tibetian   Thai   Japanese   Urdu   Cyrillic/Russian  

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.113   பொடி இலங்கும் திருமேனியாளர், புலி  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் சீர்காழி ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

பொடி இலங்கும் திருமேனியாளர், புலி அதளினர், அடி இலங்கும் கழல் ஆர்க்க ஆடும் அடிகள்(ள்), இடம் இடி இலங்கும் குரல் ஓதம் மல்க(வ்) எறி வார் திரைக் கடி இலங்கும் புனல் முத்து அலைக்கும் கடல் காழியே.

[1]

மயல் இலங்கும் துயர் மாசு அறுப்பான், அருந் தொண்டர்கள் அயல் இலங்கப் பணி செய்ய நின்ற(வ்) அடிகள்(ள்), இடம் புயல் இலங்கும் கொடையாளர் வேதத்து ஒலி பொலியவே, கயல் இலங்கும் வயல் கழனி சூழும் கடல் காழியே.

[2]

கூர்வு இலங்கும் திருசூலவேலர், குழைக் காதினர், மார்வு இலங்கும் புரிநூல் உகந்த(ம்) மணவாளன், ஊர் நேர் விலங்கல்(ல்) அன திரைகள் மோத(ந்), நெடுந் தாரைவாய்க் கார் விலங்கல்(ல்) எனக் கலந்து ஒழுகும் கடல் காழியே.

[3]

குற்றம் இல்லார், குறைபாடு செய்வார் பழி தீர்ப்பவர், பெற்றம் நல்ல கொடி முன் உயர்த்த பெருமான், இடம் மற்று நல்லார், மனத்தால் இனியார், மறை கலை எலாம் கற்று நல்லார், பிழை தெரிந்து அளிக்கும் கடல் காழியே.

[4]

விருது இலங்கும் சரிதைத் தொழிலார், விரிசடையினார், எருது இலங்கப் பொலிந்து ஏறும் எந்தைக்கு இடம் ஆவது பெரிது இலங்கும் மறை கிளைஞர் ஓத, பிழை கேட்டலால், கருது கிள்ளைக்குலம் தெரிந்து தீர்க்கும் கடல் காழியே.

[5]

தோடு இலங்கும் குழைக் காதர், வேதர், சுரும்பு ஆர் மலர்ப் பீடு இலங்கும் சடைப் பெருமையாளர்க்கு இடம் ஆவது கோடு இலங்கும் பெரும் பொழில்கள் மல்க, பெருஞ் செந்நெலின் காடு இலங்கும் வயல் பயிலும் அம் தண் கடல் காழியே.

[6]

மலை இலங்கும் சிலை ஆக வேக(ம்) மதில் மூன்று எரித்து அலை இலங்கும் புனல் கங்கை வைத்த(வ்)அடிகட்கு இடம் இலை இலங்கும் மலர்க்கைதை கண்டல் வெறி விரவலால், கலை இலங்கும் கணத்து இனம் பொலியும் கடல் காழியே.

[7]

முழுது இலங்கும் பெரும் பாருள் வாழும் முரண் இலங்கைக் கோன் அழுது இரங்க, சிரம் உரம் ஒடுங்க(வ்) அடர்த்து, அங்கு அவன் தொழுது இரங்கத் துயர் தீர்த்து, உகந்தார்க்கு இடம் ஆவது கழுதும் புள்ளும் மதில் புறம் அது ஆரும் கடல் காழியே.

[8]

பூவினானும், விரிபோதில் மல்கும் திருமகள் தனை மேவினானும், வியந்து ஏத்த, நீண்டு ஆர் அழல் ஆய் நிறைந்து ஓவி, அங்கே அவர்க்கு அருள் புரிந்த(வ்) ஒருவர்க்கு இடம் காவி அம் கண் மடமங்கையர் சேர் கடல் காழியே.

[9]

உடை நவின்றார், உடை விட்டு உழல்வார், இருந் தவத்தார் முடை நவின்ற(ம்) மொழி ஒழித்து, உகந்த(ம்) முதல்வன்(ன்) இடம் மடை நவின்ற புனல் கெண்டை பாயும் வயல் மலிதர, கடை நவின்ற(ந்) நெடுமாடம் ஓங்கும் கடல் காழியே.

[10]

கருகு முந்நீர் திரை ஓதம் ஆரும் கடல் காழியு உரகம் ஆரும் சடை அடிகள் தம்பால் உணர்ந்து உறுதலால், பெருக மல்கும் புகழ் பேணும் தொண்டர்க்கு, இசை ஆர் தமிழ் விரகன் சொன்ன இவை பாடி ஆட, கெடும், வினைகளே

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.114   தொண்டர் அஞ்சுகளிறும்(ம்) அடக்கி, சுரும்பு  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருக்கேதாரம் ; (திருத்தலம் அருள்தரு கௌரியம்மை உடனுறை அருள்மிகு கேதாரேசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

தொண்டர் அஞ்சுகளிறும்(ம்) அடக்கி, சுரும்பு ஆர் மலர் இண்டை கட்டி, வழிபாடு செய்யும் இடம் என்பரால் வண்டு பாட, மயில் ஆல, மான் கன்று துள்ள(வ்), வரிக் கெண்டை பாய, சுனை நீலம் மொட்டு அலரும் கேதாரமே.

[1]

பாதம் விண்ணோர் பலரும் பரவிப் பணிந்து ஏத்தவே, வேதம் நான்கும் பதினெட்டொடு ஆறும் விரித்தார்க்கு இடம் தாது விண்ட(ம்), மது உண்டு மிண்டி(வ்) வரு வண்டு இனம் கீதம் பாட(ம்), மடமந்தி கேட்டு உகளும் கேதாரமே.

[2]

முந்தி வந்து புரோதயம் மூழ்கி(ம்) முனிகள் பலர், எந்தைபெம்மான்! என நின்று இறைஞ்சும் இடம் என்பரால் மந்தி பாய, சரேலச் சொரிந்து(ம்) முரிந்து உக்க பூக் கெந்தம் நாற, கிளரும் சடை எந்தை கேதாரமே.

[3]

உள்ளம் மிக்கார், குதிரை(ம்) முகத்தார், ஒரு காலர்கள் எள்கல் இல்லா இமையோர்கள், சேரும்(ம்) இடம் என்பரால் பிள்ளை துள்ளிக் கிளை பயில்வ கேட்டு, பிரியாது போய், கிள்ளை, ஏனல் கதிர் கொணர்ந்து வாய்ப் பெய்யும் கேதாரமே.

[4]

ஊழி ஊழி உணர்வார்கள், வேதத்தின் ஒண் பொருள்களால், வாழி, எந்தை! என வந்து இறைஞ்சும் இடம் என்பரால் மேழித் தாங்கி உழுவார்கள் போல(வ்), விரை தேரிய, கேழல் பூழ்தி, கிளைக்க, மணி சிந்தும் கேதாரமே.

[5]

நீறு பூசி, நிலத்து உண்டு, நீர் மூழ்கி, நீள் வரைதன் மேல் தேறு சிந்தை உடையார்கள் சேரும்(ம்) இடம் என்பரால் ஏறி மாவின் கனியும் பலாவின்(ன்) இருஞ் சுளைகளும் கீறி, நாளும் முசுக் கிளையொடு உண்டு உகளும் கேதாரமே.

[6]

மடந்தை பாகத்து அடக்கி(ம்), மறை ஓதி வானோர் தொழ, தொடர்ந்த நம்மேல் வினை தீர்க்க நின்றார்க்கு இடம் என்பரால் உடைந்த காற்றுக்கு உயர் வேங்கை பூத்து உதிர, கல் அறைகள் மேல் கிடந்த வேங்கை சினமா முகம் செய்யும் கேதாரமே.

[7]

அரவ முந்நீர் அணி இலங்கைக் கோனை, அருவரைதனால் வெருவ ஊன்றி, விரலால் அடர்த்தார்க்கு இடம் என்பரால் குரவம், கோங்கம், குளிர் பிண்டி, ஞாழல், சுரபுன்னை, மேல் கிரமம் ஆக வரிவண்டு பண் செய்யும் கேதாரமே.

[8]

ஆழ்ந்து காணார், உயர்ந்து எய்தகில்லார், அலமந்தவர் தாழ்ந்து, தம் தம் முடி சாய நின்றார்க்கு இடம் என்பரால் வீழ்ந்து செற்று(ந்) நிழற்கு இறங்கும் வேழத்தின் வெண் மருப்பினைக் கீழ்ந்து சிங்கம் குருகு உண்ண, முத்து உதிரும் கேதாரமே.

[9]

கடுக்கள் தின்று கழி மீன் கவர்வார்கள், மாசு உடம்பினர், இடுக்கண் உய்ப்பார் அவர் எய்த ஒண்ணா இடம் என்பரால் அடுக்க நின்ற(வ்) அற உரைகள் கேட்டு ஆங்கு அவர் வினைகளைக் கெடுக்க நின்ற பெருமான் உறைகின்ற கேதாரமே.

[10]

வாய்ந்த செந்நெல் விளை கழனி மல்கும் வயல் காழியான், ஏய்ந்த நீர்க்கோட்டு இமையோர் உறைகின்ற கேதாரத்தை ஆய்ந்து சொன்ன அருந்தமிழ்கள் பத்தும் இசை வல்லவர், வேந்தர் ஆகி உலகு ஆண்டு, வீடுகதி பெறுவரே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.115   வெங் கள் விம்மு குழல்  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருப்புகலூர் ; (திருத்தலம் அருள்தரு கருந்தார்க்குழலியம்மை உடனுறை அருள்மிகு வர்த்தமானீசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

வெங் கள் விம்மு குழல் இளையர் ஆட(வ்) வெறி விரவு நீர்ப் பொங்கு செங்கண் கருங்கயல்கள் பாயும் புகலூர்தனுள் திங்கள் சூடி, திரிபுரம் ஒர் அம்பால் எரியூட்டிய எங்கள் பெம்மான் அடி பரவ, நாளும்(ம்), இடர் கழியுமே.

[1]

வாழ்ந்த நாளும்(ம்), இனி வாழும் நாளும்(ம்), இவை அறிதிரேல், வீழ்ந்த நாள் எம்பெருமானை ஏத்தா விதி(ல்) இகாள போழ்ந்த திங்கள் புரிசடையினான் தன் புகலூரையே சூழ்ந்த உள்ளம் உடையீர்காள்! உங்கள் துயர் தீருமே.

[2]

மடையில் நெய்தல், கருங்குவளை, செய்ய(ம்) மலர்த்தாமரை, புடை கொள் செந்நெல் விளை கழனி மல்கும் புகலூர்தனுள் தொடை கொள் கொன்றை புனைந்தான், ஒர் பாகம், மதிசூடியை அடைய வல்லார் அமருலகம் ஆளப்பெறுவார்களே

[3]

பூவும் நீரும் பலியும் சுமந்து, புகலூரையே நாவினாலே நவின்று ஏத்தல் ஓவார்; செவித்துளைகளால் யாவும் கேளார், அவன் பெருமை அல்லால், அடியார்கள்தாம், ஓவும் நாளும் உணர்வு ஒழிந்த நாள் என்று உளம் கொள்ளவே.

[4]

அன்னம் கன்னிப்பெடை புல்கி, ஒல்கி அணி நடையவாய், பொன் அம்காஞ்சி மலர்ச்சின்னம் ஆலும் புகலூர்தனுள் முன்னம் மூன்றுமதில் எரித்த மூர்த்தி திறம் கருதுங்கால், இன்னர் என்னப் பெரிது அரியர்; ஏத்தச் சிறிது எளியரே.

[5]

குலவர் ஆக; குலம் இலரும் ஆக; குணம் புகழுங்கால், உலகில் நல்ல கதி பெறுவரேனும், மலர் ஊறு தேன் புலவம் எல்லாம் வெறி கமழும் அம் தண் புகலூர்தனுள், நிலவம் மல்கு சடை அடிகள் பாதம் நினைவார்களே

[6]

ஆணும் பெண்ணும்(ம்) என நிற்பரேனும்(ம்), அரவு ஆரமாப் பூணுமேனும், புகலூர்தனக்கு ஓர் பொருள் ஆயினான்; ஊணும் ஊரார் இடு பிச்சை ஏற்று உண்டு, உடைகோவணம் பேணுமேனும், பிரான் என்பரால், எம்பெருமானையே.

[7]

உய்ய வேண்டில்(ல்) எழு, போத! நெஞ்சே! உயர் இலங்கைக் கோன் கைகள் ஒல்கக் கருவரை எடுத்தானை ஒர்விரலினால் செய்கை தோன்றச் சிதைத்து அருள வல்ல சிவன் மேய, பூம் பொய்கை சூழ்ந்த, புகலூர் புகழ, பொருள் ஆகுமே.

[8]

நேமியானும், முகம் நான்கு உடைய(ந்) நெறி அண்ணலும், ஆம் இது என்று தகைந்து ஏத்தப் போய், ஆர் அழல் ஆயினான்; சாமிதாதை; சரண் ஆகும் என்று, தலைசாய்மினோ பூமி எல்லாம் புகழ் செல்வம் மல்கும் புகலூரையே!

[9]

வேர்த்த மெய்யர் உருமத்து உடைவிட்டு உழல்வார்களும், போர்த்த கூறைப் போதி நீழலாரும், புகலூர்தனுள் தீர்த்தம் எல்லாம் சடைக் கரந்த தேவன் திறம் கருதுங்கால் ஓர்த்து, மெய் என்று உணராது, பாதம் தொழுது உய்ம்மினே!

[10]

புந்தி ஆர்ந்த பெரியோர்கள் ஏத்தும் புகலூர்தனுள் வெந்தசாம்பல்பொடிப் பூச வல்ல விடை ஊர்தியை, அந்தம் இல்லா அனல் ஆடலானை, அணி ஞானசம் பந்தன் சொன்ன தமிழ் பாடி ஆட, கெடும், பாவமே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.116   கூனல் திங்கள் குறுங்கண்ணி கான்ற(ந்)  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருநாகைக்காரோணம் (நாகப்பட்டினம்) ; (திருத்தலம் அருள்தரு நீலாயதாட்சியம்மை உடனுறை அருள்மிகு காயாரோகணேசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

கூனல் திங்கள் குறுங்கண்ணி கான்ற(ந்) நெடு வெண் நிலா, வேனல் பூத்த(ம்) மராம் கோதையோடும் விராவும் சடை, வான நாடன், அமரர் பெருமாற்கு இடம் ஆவது கானல் வேலி கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[1]

விலங்கல் ஒன்று சிலையா மதில் மூன்று உடன் வீட்டினான், இலங்கு கண்டத்து எழில் ஆமை பூண்டாற்கு இடம் ஆவது மலங்கி ஓங்கி(வ்) வரு வெண்திரை மல்கிய மால்கடல் கலங்கல் ஓதம் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[2]

வெறி கொள் ஆரும் கடல் கைதை, நெய்தல், விரி பூம்பொழில் முறி கொள் ஞாழல், முடப்புன்னை, முல்லை(ம்)முகை, வெண்மலர், நறை கொள் கொன்றை(ந்), நயந்து ஓங்கு நாதற்கு இடம் ஆவது கறை கொள் ஓதம் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[3]

வண்டு பாட(வ்) வளர் கொன்றை, மாலை(ம்) மதியோடு உடன் கொண்ட கோலம், குளிர்கங்கை தங்கும் குருள்குஞ்சியு உண்டுபோலும் என வைத்து உகந்த(வ்) ஒருவற்கு இடம் கண்டல் வேலி கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[4]

வார் கொள் கோலம் முலை மங்கை நல்லார் மகிழ்ந்து ஏத்தவே, நீர் கொள் கோலச் சடை நெடு வெண் திங்கள் நிகழ்வு எய்தவே, போர் கொள் சூலப்படை புல்கு கையார்க்கு இடம் ஆவது கார் கொள் ஓதம் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[5]

விடை அது ஏறி(வ்) விட அரவு அசைத்த விகிர்தர் அவர், படை கொள் பூதம்பல ஆடும் பரம் ஆயவர், உடை கொள் வேங்கை உரி தோல் உடையார்க்கு இடம் ஆவது கடை கொள் செல்வம் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[6]

பொய்து வாழ்வு ஆர் மனம் பாழ்படுக்கும் மலர்ப் பூசனை செய்து வாழ்வார், சிவன் சேவடிக்கே செலும் சிந்தையார், எய்த வாழ்வார்; எழில் நக்கர்; எம்மாற்கு இடம் ஆவது கைதல் வேலி கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[7]

பத்து இரட்டி திரள் தோள் உடையான் முடிபத்து இற, அத்து இரட்டி, விரலால் அடர்த்தார்க்கு இடம் ஆவது மைத் திரட்டி(வ்) வரு வெண்திரை மல்கிய மால்கடல் கத்து இரட்டும் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[8]

நல்ல போதில்(ல்) உறைவானும், மாலும், நடுக்கத்தினால், அல்லர், ஆவர் என நின்ற பெம்மாற்கு இடம் ஆவது மல்லல் ஓங்கி(வ்) வரு வெண்திரை மல்கிய மால்கடல் கல்லல் ஓதம் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[9]

உயர்ந்த போதின்(ன்) உருமத்து உடை விட்டு உழல்வார்களும், பெயர்த்த மண்டை இடு பிண்டமா உண்டு உழல்வார்களும், நயந்து காணா வகை நின்ற நாதர்க்கு இடம் ஆவது கயம் கொள் ஓதம் கழி சூழ் கடல் நாகைக்காரோணமே.

[10]

மல்கு தண் பூம் புனல் வாய்ந்து ஒழுகும் வயல் காழியான் நல்ல கேள்வித் தமிழ் ஞானசம்பந்தன் நல்லார்கள் முன் வல்ல ஆறே புனைந்து ஏத்தும் காரோணத்து வண் தமிழ் சொல்லுவார்க்கும் இவை கேட்பவர்க்கும் துயர் இல்லையே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.117   மண்டு கங்கை சடையில் கரந்தும்,  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருஇரும்பைமாகாளம் ; (திருத்தலம் அருள்தரு குயிலம்மை உடனுறை அருள்மிகு மாகாளேசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

மண்டு கங்கை சடையில் கரந்தும், மதி சூடி, மான் கொண்ட கையான், புரம் மூன்று எரித்த குழகன்(ன்), இடம் எண்திசையும் புகழ் போய் விளங்கும் இரும்பைதனுள், வண்டு கீதம் முரல் பொழில் சுலாய் நின்ற மாகாளமே.

[1]

வேதவித்தாய், வெள்ளை நீறு பூசி, வினை ஆயின கோது வித்தா, நீறு எழக் கொடி மா மதில் ஆயின, ஏத வித்து ஆயின தீர்க்கும்(ம்) இடம்(ம்) இரும்பைதனுள், மா தவத்தோர் மறையோர் தொழ நின்ற மாகாளமே.

[2]

வெந்த நீறும் எலும்பும் அணிந்த விடை ஊர்தியான், எந்தைபெம்மான் இடம் எழில் கொள் சோலை இரும்பைதனுள் கந்தம் ஆய பலவின் கனிகள் கமழும் பொழில் மந்தி ஏறிக் கொணர்ந்து உண்டு உகள்கின்ற மாகாளமே.

[3]

நஞ்சு கண்டத்து அடக்கி(ந்), நடுங்கும் மலையான்மகள் அஞ்ச, வேழம் உரித்த பெருமான் அமரும்(ம்) இடம் எஞ்சல் இல்லாப் புகழ் போய் விளங்கும்(ம்) இரும்பைதனுள், மஞ்சில் ஓங்கும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய மாகாளமே.

[4]

பூசும் மாசு இல் பொடியான், விடையான், பொருப்பன்மகள் கூச ஆனை உரித்த பெருமான், குறைவெண்மதி ஈசன், எங்கள்(ள்) இறைவன், இடம்போல் இரும்பைதனுள், மாசு இலோர் கள்மலர்கொண்டு அணிகின்ற மாகாளமே.

[5]

குறைவது ஆய குளிர்திங்கள் சூடிக் குனித்தான், வினை பறைவது ஆக்கும் பரமன், பகவன், பரந்த சடை இறைவன், எங்கள் பெருமான், இடம்போல் இரும்பைதனுள், மறைகள் வல்லார் வணங்கித் தொழுகின்ற மாகாளமே.

[6]

பொங்கு செங்கண்(ண்) அரவும் மதியும் புரிபுன்சடைத் தங்கவைத்த பெருமான் என நின்றவர் தாழ்வு இடம் எங்கும் இச்சை அமர்ந்தான் இடம்போல் இரும்பைதனுள், மங்குல் தோயும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய மாகாளமே.

[7]

நட்டத்தோடு நரி ஆடு கானத்து எரி ஆடுவான், அட்டமூர்த்தி, அழல் போல் உருவன்(ன்), அழகு ஆகவே இட்டம் ஆக இருக்கும்(ம்) இடம்போல் இரும்பைதனுள், வட்டம் சூழ்ந்து பணிவார் பிணி தீர்க்கும் மாகாளமே.

[8]

அட்ட காலன் தனை வவ்வினான், அவ் அரக்கன் முடி எட்டும் மற்றும் இருபத்திரண்டும்(ம்) இற ஊன்றினான், இட்டம் ஆக இருப்பான் அவன்போல் இரும்பைதனுள், மட்டு வார்ந்த பொழில் சூழ்ந்து எழில் ஆரும் மாகாளமே.

[9]

அரவம் ஆர்த்து, அன்று, அனல் அங்கை ஏந்தி, அடியும் முடி பிரமன் மாலும்(ம்) அறியாமை நின்ற பெரியோன் இடம் குரவம் ஆரும் பொழில் குயில்கள் சேரும்(ம்) இரும்பைதனுள், மருவி வானோர் மறையோர் தொழுகின்ற மாகாளமே.

[10]

எந்தை பெம்மான் இடம், எழில் கொள் சோலை இரும்பைதனுள் மந்தம் ஆய பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆரும் மாகாளத்தில், அந்தம் இல்லா அனல் ஆடுவானை, அணி ஞானசம் பந்தன் சொன்ன தமிழ் பாட வல்லார் பழி போகுமே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.118   பொடிகள் பூசிப் பலதொண்டர் கூடி,  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருதிலதைப்பதி (மதிமுத்தம்) ; (திருத்தலம் அருள்தரு பொற்கொடியம்மை உடனுறை அருள்மிகு மதிமுத்தநாதேசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

பொடிகள் பூசிப் பலதொண்டர் கூடி, புலர் காலையே, அடிகள் ஆரத் தொழுது, ஏத்த நின்ற(வ்) அழகன்(ன்) இடம் கொடிகள் ஓங்கிக் குலவும் விழவு ஆர் திலதைப்பதி, வடி கொள் சோலை(ம்) மலர் மணம் கமழும் மதிமுத்தமே.

[1]

தொண்டர் மிண்டி, புகை விம்மு சாந்தும் கமழ் துணையலும் கொண்டு, கண்டார் குறிப்பு உணர நின்ற குழகன்(ன்) இடம் தெண்திரைப் பூம்புனல் அரிசில் சூழ்ந்த திலதைப்பதி, வண்டு கெண்டு உற்று இசை பயிலும் சோலை(ம்) மதிமுத்தமே.

[2]

அடல் உள் ஏறு உய்த்து உகந்தான், அடியார் அமரர் தொழக் கடலுள் நஞ்சம் அமுது ஆக உண்ட கடவுள்(ள்), இடம் திடல் அடங்கச் செழுங் கழனி சூழ்ந்த திலதைப்பதி, மடலுள் வாழைக்கனி தேன் பிலிற்றும் மதிமுத்தமே.

[3]

கங்கை, திங்கள், வன்னி, துன் எருக்கி(ன்)னொடு, கூவிளம், வெங் கண் நாகம், விரிசடையில் வைத்த விகிர்தன்(ன்) இடம் செங்கயல் பாய் புனல் அரிசில் சூழ்ந்த திலதைப்பதி, மங்குல் தோயும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆர் மதிமுத்தமே.

[4]

புரவி ஏழும் மணி பூண்டு இயங்கும் கொடித்தேரினான் பரவி நின்று வழிபாடு செய்யும் பரமேட்டி ஊர் விரவி ஞாழல், விரி கோங்கு, வேங்கை, சுரபுன்னைகள், மரவம், மவ்வல், மலரும், திலதை(ம்) மதிமுத்தமே.

[5]

விண்ணர், வேதம் விரித்து ஓத வல்லார், ஒருபாகமும் பெண்ணர், எண்ணார் எயில் செற்று உகந்த பெருமான், இடம் தெண் நிலாவின்(ன்) ஒளி தீண்டு சோலைத் திலதைப்பதி, மண் உளார் வந்து அருள் பேணி நின்ற(ம்) மதிமுத்தமே.

[6]

ஆறுசூடி, அடையார் புரம் செற்றவர், பொற்றொடி கூறு சேரும் உருவர்க்கு இடம் ஆவது கூறுங்கால் தேறல் ஆரும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆர் திலதைப்பதி, மாறு இலா வண் புனல் அரிசில் சூழ்ந்த(ம்) மதிமுத்தமே.

[7]

கடுத்து வந்த கனமேனியினான், கருவரைதனை எடுத்தவன் தன் முடிதோள் அடர்த்தார்க்கு இடம் ஆவது புடைக் கொள் பூகத்து இளம் பாளை புல்கும் மதுப் பாய, வாய் மடுத்து மந்தி உகளும் திலதை(ம்) மதிமுத்தமே.

[8]

படம் கொள் நாகத்து அணையானும், பைந்தாமரையின் மிசை இடம் கொள் நால்வேதனும், ஏத்த நின்ற இறைவன் இடம் திடம் கொள் நாவின்(ன்) இசை தொண்டர் பாடும் திலைதைப்பதி, மடங்கல் வந்து வழிபாடு செய்யும் மதிமுத்தமே.

[9]

புத்தர் தேரர், பொறி இல் சமணர்களும், வீறு இலாப் பித்தர் சொன்ன(ம்) மொழி கேட்கிலாத பெருமான் இடம் பத்தர், சித்தர், பணிவு உற்று இறைஞ்சும் திலதைப்பதி, மத்தயானை வழிபாடு செய்யும் மதிமுத்தமே.

[10]

மந்தம் ஆரும் பொழில் சூழ் திலதை(ம்) மதிமுத்தர்மேல், கந்தம் ஆரும் கடல் காழி உள்ளான் தமிழ் ஞானசம் பந்தன் மாலை, பழி தீர நின்று ஏத்த வல்லார்கள், போய்ச் சிந்தைசெய்வார், சிவன் சேவடி சேர்வது திண்ணமே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.119   தழை கொள் சந்தும்(ம்), அகிலும்,  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருநாகேச்சுரம் ; (திருத்தலம் அருள்தரு குன்றமுலைநாயகியம்மை உடனுறை அருள்மிகு செண்பகாரணியேசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

தழை கொள் சந்தும்(ம்), அகிலும், மயில்பீலியும், சாதியின் பழமும், உந்திப் புனல் பாய் பழங்காவிரித் தென்கரை, நழுவு இல் வானோர் தொழ, நல்கு சீர் மல்கு நாகேச்சுரத்து அழகர் பாதம் தொழுது ஏத்த வல்லார்க்கு அழகு ஆகுமே.

[1]

பெண் ஒர்பாகம்(ம்) அடைய, சடையில் புனல் பேணிய வண்ணம் ஆன பெருமான் மருவும்(ம்) இடம் மண் உளார் நண்ணி நாளும் தொழுது ஏத்தி நன்கு எய்தும் நாகேச்சுரம், கண்ணினால் காண வல்லார் அவர் கண் உடையார்களே

[2]

குறவர் கொல்லைப்புனம் கொள்ளைகொண்டும், மணி குலவு நீர், பறவை ஆல, பரக்கும் பழங்காவிரித் தென்கரை நறவம் நாறும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய நாகேச்சுரத்து இறைவர் பாதம் தொழுது ஏத்த வல்லார்க்கு இடர் இல்லையே.

[3]

கூசம் நோக்காது முன் சொன்ன பொய், கொடுவினை, குற்றமும், நாசம் ஆக்கும் மனத்தார்கள் வந்து ஆடும் நாகேச்சுரம், தேசம் ஆக்கும் திருக்கோயிலாக் கொண்ட செல்வன் கழல் நேசம் ஆக்கும் திறத்தார் அறத்தார்; நெறிப்பாலரே.

[4]

வம்பு நாறும் மலரும் மலைப் பண்டமும் கொண்டு, நீர் பைம் பொன் வாரிக் கொழிக்கும் பழங்காவிரித் தென்கரை நம்பன் நாளும் அமர்கின்ற நாகேச்சுரம் நண்ணுவார் உம்பர்வானோர் தொழச் சென்று, உடன் ஆவதும் உண்மையே.

[5]

காளமேகம் நிறக் காலனோடு, அந்தகன், கருடனும், நீளம் ஆய் நின்று எய்த காமனும், பட்டன நினைவு உறின், நாளும் நாதன் அமர்கின்ற நாகேச்சுரம் நண்ணுவார் கோளும் நாளும் தீயவேனும், நன்கு ஆம்; குறிக்கொண்மினே!

[6]

வேய் உதிர் முத்தொடு மத்தயானை மருப்பும் விராய், பாய் புனல் வந்து அலைக்கும் பழங்காவிரித் தென்கரை நாயிறும் திங்களும் கூடி வந்து ஆடும் நாகேச்சுரம் மேயவன்தன் அடி போற்றி! என்பார் வினை வீடுமே.

[7]

இலங்கை வேந்தன் சிரம்பத்து, இரட்டி எழில் தோள்களும், மலங்கி வீழ(ம்) மலையால் அடர்த்தான் இடம் மல்கிய நலம் கொள் சிந்தையவர் நாள்தொறும் நண்ணும் நாகேச்சுரம், வலம்கொள் சிந்தை உடையார் இடர் ஆயின மாயுமே.

[8]

கரிய மாலும், அயனும், அடியும் முடி காண்பு ஒணா எரிஅது ஆகி(ந்) நிமிர்ந்தான் அமரும் இடம் ஈண்டு கா விரியின் நீர் வந்து அலைக்கும் கரை மேவும் நாகேச்சுரம் பிரிவிலாத(வ்) அடியார்கள் வானில் பிரியார்களே

[9]

தட்டு இடுக்கி உறி தூக்கிய கையினர், சாக்கியர், கட்டுரைக்கும் மொழி கொள்ளேலும்! வெள்ளில் அம்காட்டு இடை நட்டிருள்கண் நடம் ஆடிய நாதன் நாகேச்சுரம், மட்டு இருக்கும் மலர் இட்டு, அடி வீழ்வது வாய்மையே.

[10]

கந்தம் நாறும் புனல் காவிரித் தென்கரை, கண்ணுதல் நந்தி சேரும் திரு நாகேச்சுரத்தின் மேல், ஞானசம் பந்தன் நாவில் பனுவல்(ல்) இவைபத்தும் வல்லார்கள், போய், எந்தை ஈசன் இருக்கும்(ம்) உலகு எய்த வல்லார்களே

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.120   சாந்தம் வெண்நீறு எனப் பூசி,  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருமூக்கீச்சுரம் (உறையூர்) ; (திருத்தலம் அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

சாந்தம் வெண்நீறு எனப் பூசி, வெள்ளம் சடை வைத்தவர், காந்தள் ஆரும் விரல் ஏழையொடு ஆடிய காரணம் ஆய்ந்து கொண்டு, ஆங்கு அறிய(ந்) நிறைந்தார் அவர் ஆர்கொலோ? வேந்தன் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்கின்றது ஓர் மெய்ம்மையே.

[1]

வெண்தலை ஓர் கலனாப் பலி தேர்ந்து, விரிசடைக் கொண்டல் ஆரும் புனல் சேர்த்து, உமையாளொடும் கூட்டமா, விண்டவர்தம் மதில் எய்த பின், வேனில்வேள் வெந்து எழக் கண்டவர் மூக்கீச்சுரத்து எம் அடிகள் செயும் கன்மமே.

[2]

மருவலார்தம் மதில் எய்ததுவும், மால் மதலையை உருவில் ஆர(வ்) எரியூட்டியதும், உலகு உண்டதால், செரு வில், ஆரும் புலி, செங்கயல் ஆணையினான் செய்த பொரு இல் மூக்கீச்சுரத்து எம் அடிகள் செயும் பூசலே.

[3]

அன்னம் அன்ன(ந்) நடைச் சாயலாளோடு, அழகு எய்தவே மின்னை அன்ன சடைக் கங்கையாள் மேவிய காரணம் தென்னன், கோழி எழில் வஞ்சியும் ஓங்கு செங்கோலினான், மன்னன் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்கின்றது ஓர் மாயமே!

[4]

விடம் முன் ஆர் அவ் அழல் வாயது ஓர் பாம்பு அரை வீக்கியே. நடம் முன் ஆர் அவ் அழல் ஆடுவர், பேயொடு நள் இருள வட மன் நீடு புகழ்ப் பூழியன், தென்னவன், கோழிமன், அடல் மன் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்கின்றது ஓர் அச்சமே!

[5]

வெந்த நீறு மெய்யில் பூசுவர்; ஆடுவர், வீங்கு இருள வந்து, என் ஆர் அவ் வளை கொள்வதும் இங்கு ஒரு மாயம் ஆம் அம் தண் மா மானதன், நேரியன், செம்பியன் ஆக்கிய எந்தை மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்கின்றது ஓர் ஏதமே.

[6]

அரையில் ஆரும் கலை இல்லவன்; ஆணொடு பெண்ணும் ஆம் உரையில் ஆர் அவ் அழல் ஆடுவர்; ஒன்று அலர்; காண்மினோ விரவலார்தம் மதில் மூன்று உடன் வெவ் அழல் ஆக்கினான், அரையன் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள், செய்கின்றது ஓர் அச்சமே!

[7]

ஈர்க்கும் நீர் செஞ்சடைக்கு ஏற்றதும், கூற்றை உதைத்ததும், கூர்க்கும் நல் மூஇலைவேல் வலன் ஏந்திய கொள்கையும், ஆர்க்கும் வாயான் அரக்கன்(ன்) உரத்தை(ந்) நெரித்து, அவ் அடல் மூர்க்கன் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்யா நின்ற மொய்ம்பு அதே.

[8]

நீருள் ஆரும் மலர்மேல் உறைவான், நெடுமாலும் ஆய், சீருள் ஆரும் கழல் தேட, மெய்த் தீத்திரள் ஆயினான் சீரினால் அங்கு ஒளிர் தென்னவன், செம்பியன், வில்லவன், சேரும் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்கின்றது ஓர் செம்மையே.

[9]

வெண் புலால் மார்பு இடு துகிலினர், வெற்று அரை உழல்பவர், உண் பினாலே உரைப்பார் மொழி ஊனம் அது ஆக்கினான் ஒண் புலால் வேல் மிக வல்லவன், ஓங்கு எழில் கிள்ளி சேர் பண்பின் மூக்கீச்சுரத்து அடிகள் செய்கின்றது ஓர் பச்சையே.

[10]

மல்லை ஆர் மும் முடிமன்னர் மூக்கீச்சுரத்து அடிகளைச் செல்வர் ஆக நினையும் படி சேர்த்திய செந்தமிழ், நல்லவராய் வாழ்பவர் காழியுள் ஞானசம்பந்தன் சொல்ல வல்லார் அவர், வான் உலகு ஆளவும் வல்லரே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.121   முன்னம் நின்ற முடக்கால் முயற்கு  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருப்பாதிரிப்புலியூர் (கடலூர்) ; (திருத்தலம் அருள்தரு தோகையம்பிகையம்மை உடனுறை அருள்மிகு தோன்றாத்துணையீசுவரர் திருவடிகள் போற்றி )

முன்னம் நின்ற முடக்கால் முயற்கு அருள்செய்து, நீள புன்னை நின்று கமழ் பாதிரிப்புலியூர் உளான் தன்னை நின்று வணங்கும் தனைத் தவம் இ(ல்)லிகள், பின்னை நின்ற பிணி யாக்கையைப் பெறுவார்களே

[1]

கொள்ளி நக்க பகுவாய பேய்கள் குழைந்து ஆடவே, முள் இலவம் முது காட்டு உறையும் முதல்வன்(ன்) இடம், புள் இனங்கள் பயிலும் பாதிரிப் புலியூர் தனை உள்ள, நம்மேல் வினை ஆயின ஒழியுங்களே

[2]

மருள் இல் நல்லார் வழிபாடு செய்யும் மழுவாளர், மேல் பொருள் இல் நல்லார் பயில் பாதிரிப் புலியூர் உளான், வெருளின் மானின் பிணை நோக்கல் செய்து, வெறி செய்த பின் அருளி ஆகத்திடை வைத்ததுவும்(ம்) அழகு ஆகவே.

[3]

போதினாலும் புகையாலும் உய்த்தே அடியார்கள் தாம் போதினாலே வழிபாடு செய்ய, புலியூர்தனுள் ஆதினாலும்(ம்) அவலம்(ம்) இலாத அடிகள் மறை ஓதி, நாளும் இடும் பிச்சை ஏற்று உண்டு, உணப்பாலதே?

[4]

ஆகம் நல்லார் அமுது ஆக்க உண்டான்; அழல் ஐந்தலை நாகம், நல்லார் பரவ(ந்), நயந்து அங்கு அரை ஆர்த்தவன் போகம் நல்லார் பயிலும் பாதிரிப்புலியூர்தனுள், பாகம் நல்லாளொடு நின்ற எம் பரமேட்டியே.

[5]

மதியம் மொய்த்த கதிர் போல் ஒளி(ம்) மணல் கானல்வாய்ப் புதிய முத்தம் திகழ் பாதிரிப்புலியூர் எனும் பதியில் வைக்கப்படும் எந்தை தன் பழந்தொண்டர்கள் குதியும் கொள்வர்; விதியும் செய்வர், குழகு ஆகவே.

[6]

கொங்கு அரவப்படு வண்டு அறை குளிர் கானல்வாய்ச் சங்கு அரவப் பறையின்(ன்) ஒலி அவை சார்ந்து எழ, பொங்கு அரவம்(ம்) உயர் பாதிரிப்புலியூர் தனுள் அங்கு அரவம்(ம்) அரையில்(ல்) அசைத்தானை அடைமினே!

[7]

வீக்கம் எழும்(ம்) இலங்கைக்கு இறை விலங்கல்(ல்) இடை ஊக்கம் ஒழிந்து அலற(வ்) விரல் இறை ஊன்றினான், பூக் கமழும் புனல், பாதிரிப்புலியூர் தனை நோக்க, மெலிந்து அணுகா, வினை, நுணுகுங்களே

[8]

அன்னம் தாவும் அணி ஆர் பொழில், மணி ஆர் புன்னை பொன் அம் தாது சொரி பாதிரிப்புலியூர் தனுள் முன்னம் தாவி அடிமூன்று அளந்தவன், நான்முகன், தன்னம் தாள் உற்று உணராதது ஓர் தவ நீதியே.

[9]

உரிந்த கூறை உருவத்தொடு தெருவத்து இடைத் திரிந்து தின்னும் சிறு நோன்பரும், பெருந் தேரரும், எரிந்து சொன்ன(வ்) உரை கொள்ளாதே, எடுத்து ஏத்துமின் புரிந்த வெண்நீற்று அண்ணல் பாதிரிப்புலியூரையே!

[10]

அம் தண் நல்லார் அகன் காழியுள் ஞானசம் பந்தன், நல்லார் பயில் பாதிரிப்புலியூர்தனுள் சந்த மாலைத்தமிழ் பத்து இவை தரித்தார்கள் மேல், வந்து தீய(வ்) அடையாமையால், வினை மாயுமே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.122   விடை அது ஏறி, வெறி  
பண் - செவ்வழி   (திருத்தலம் திருப்புகலி -(சீர்காழி ) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

விடை அது ஏறி, வெறி அக்கு அரவு ஆர்த்த விமலனார், படை அது ஆகப் பரசு தரித்தார்க்கு இடம் ஆவது கொடையில் ஓவார், குலமும்(ம்) உயர்ந்த(ம்) மறையோர்கள் தாம் புடை கொள் வேள்விப்புகை உம்பர் உலாவும் புகலியே.

[1]

வேலை தன்னில் மிகு நஞ்சினை உண்டு இருள் கண்டனார், ஞாலம் எங்கும் பலி கொண்டு உழல்வார் நகர் ஆவது சால நல்லார் பயிலும் மறை கேட்டுப் பதங்களைச் சோலை மேவும் கிளித்தான் சொல் பயிலும் புகலியே.

[2]

வண்டு வாழும் குழல் மங்கை ஓர் கூறு உகந்தார், மதித் துண்டம் மேவும் சுடர்த் தொல்சடையார்க்கு இடம் ஆவது கெண்டை பாய மடுவில்(ல்), உயர் கேதகை, மாதவி, புண்டரீகம்மலர்ப் பொய்கை நிலாவும் புகலியே.

[3]

திரியும் மூன்று புரமும்(ம்) எரித்து, திகழ் வானவர்க்கு அரிய பெம்மான், அரவக் குழையார்க்கு இடம் ஆவது பெரிய மாடத்து உயரும் கொடியின் மிடைவால், வெயில் புரிவு இலாத தடம் பூம்பொழில் சூழ் தண் புகலியே.

[4]

ஏவில் ஆரும் சிலைப் பார்த்தனுக்கு இன் அருள் செய்தவர், நாவினாள் மூக்கு அரிவித்த நம்பர்க்கு இடம் ஆவது மாவில் ஆரும் கனி வார் கிடங்கில் விழ, வாளை போய்ப் பூவில் ஆரும் புனல் பொய்கையில் வைகும் புகலியே.

[5]

தக்கன் வேள்வி தகர்த்த தலைவன், தையலாளொடும் ஒக்கவே எம் உரவோன் உறையும்(ம்) இடம் ஆவது கொக்கு, வாழை, பலவின் கொழுந் தண் கனி, கொன்றைகள், புக்க வாசப்புன்னை, பொன்திரள் காட்டும் புகலியே.

[6]

தொலைவு இலாத அரக்கன்(ன்) உரத்தைத் தொலைவித்து, அவன் தலையும் தோளும் நெரித்து சதுரர்க்கு இடம் ஆவது கலையின் மேவும் மனத்தோர், இரப்போர்க்குக் கரப்பு இலார், பொலியும் அம் தண்பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆரும் புகலியே.

[8]

கீண்டு புக்கார் பறந்தே உயர்ந்தார் கேழல் அன்னம் ஆய்க் காண்டும் என்றார் கழல் பணிய நின்றார்க்கு இடம் ஆவது நீண்ட நாரை இரை ஆரல் வார, நிறை செறுவினில் பூண்டு மிக்க(வ்) வயல் காட்டும் அம் தண் புகலியே.

[9]

தடுக்கு உடுத்துத் தலையைப் பறிப்பாரொடு, சாக்கியர், இடுக்கண் உய்ப்பார் இறைஞ்சாத எம்மாற்கு இடம் ஆவது மடுப்பு அடுக்கும் சுருதிப்பொருள் வல்லவர், வான் உளோர், அடுத்து அடுத்துப் புகுந்து ஈண்டும் அம் தண் புகலியே.

[10]

எய்த ஒண்ணா இறைவன் உறைகின்ற புகலியை, கைதவம் இல்லாக் கவுணியன் ஞானசம்பந்தன் சீர் செய்த பத்தும்(ம்) இவை செப்ப வல்லார், சிவலோகத்தில் எய்தி, நல்ல இமையோர்கள் ஏத்த, இருப்பார்களே.

[11]

Back to Top

This page was last modified on Thu, 09 May 2024 01:33:06 -0400
          send corrections and suggestions to admin-at-sivaya.org

thirumurai list